Ирвин Јалом е прославен американски психотерапевт и автор на неколку хит книги, како „Кога Ниче плачеше“, „Исцелување на Шопенхауер“, „Лежење на каучот“ и „Проблемот на Спиноза“. Ви пренесуваме неколку цитати од неговите познати дела, кои гаѓаат директно во центарот на душата.
Порано или подоцна, ќе мора да се откажете од надежта за подобро минато. Да се сака значи активно да се грижи за животот и развојот на друго суштество.
Стравот од смртта е мајка на сите религии, од кои секоја на свој начин се обидува да ја ублажи агонијата на нашата конечност.
Живеј додека живееш! Смртта го губи својот ужас кога човекот целосно го доживува својот живот. Оној кој не живее во вистинско време, не може да умре во вистинско време.
Не дозволувајте животот да живее на вас. Во спротивно, ќе ги прославите четириесеттите, чувствувајќи се како никогаш да не сте живееле. Живеј сега за на педесет години да не гледаш назад на четириесеттите со жалење.
Вашите потреби се малку и лесно се задоволуваат… Не го комплицирајте животот со тривијални цели како што се богатството и славата. Славата се состои од мислењата на другите и бара да живееме според нивните желби. За да ја постигнеме и одржиме славата, мора да го сакаме она што другите го сакаат и да го презираме она што тие го презираат…
Колку повеќе добиваме, толку повеќе копнееме и толку е поголема бездната на нашата тага кога нашата желба не е задоволена. Ако барате среќа, не го трошете животот борејќи се за она што навистина не ви треба.
Љубовта не е само искра на страст меѓу двајца луѓе. Има бесконечна разлика помеѓу заљубувањето и љубовта. Љубовта е начин на постоење, модел на живеење во врска, а не чин ограничен само на една личност.
Дали мислите дека цветот цвета за да се види? Тој цвета за себе, не за другите.
За вистински да се поврзе со некој друг, прво мора да се поврзе со себе. Ако не можеме да ја прифатиме сопствената осаменост, тоа друго битие ќе го користиме само како штит од изолација.
Бракот не смее да биде затвор, туку градина во која се одгледува нешто благородно. Полесно е да се слушаат наредбите отколку да се заповедаат себеси. Домот не е место – тоа е состојба на свест. Секој човек мора да одлучи колку вистина може да поднесе.
Запрашајте се кои се тие луѓе кои се самоуверени, вечно весели и мирни. Такви се само луѓето без визија, обичните луѓе и децата… Очајот е цената што човек ја плаќа за својата самосвест. Само ранет исцелител може вистински да заздрави.
Од голема височина, секоја трагедија изгледа помалку трагична.
Животот е искра на светлина меѓу две празнини: темнината пред раѓањето и темнината пред смртта.
Не раѓајте деца додека не сте подготвени да бидете креатори и да создавате творци. Погрешно е да раѓаме деца од потреба, да користиме дете за да ја исполниме сопствената осаменост, да произведуваме копии од себе за да си обезбедиме цел.
Погрешно е да барате бесмртност со сеење семе во иднина, како да ќе ја задржите вашата свест.
Духот на човекот е составен од неговите избори.
Разгледајте ги вашите мотиви подлабоко. Ќе откриете дека никој никогаш не направил ништо возвишено за друг. Сите дејствија се насочени кон себе, сите услуги кон себе, целата љубов е љубов кон себе… Нурнете подлабоко и ќе сфатите дека не ги сакате: она што го сакате се пријатните чувства што таквата љубов ви ги создава!
Сонувам за љубов која е повеќе од желбата на двајца луѓе да се поседуваат еден со друг.
Кога ќе присилите човек со ретки таленти да работи работа што е само корисна, тоа е како да користите скапа и нежно украсена вазна како кујнски тенџере.
Одамна научив дека е полесно да се справиш со лоша репутација отколку со лоша совест.
Ако барате среќа, не го трошете животот борејќи се за она што навистина не ви треба.
