Орексин е хипокретин хемикалија во мозокот која ни помага да се разбудиме и да останеме будни во текот на денот.
Елен е родена на 15 мај 1859 година во големо семејство со 12 деца. Таа беше десеттото дете, а нејзиното семејство живееше во мало британско село лоцирано помеѓу Оксфорд и Бакингемшир, познато како Турвил. Така станала „заспаната девојка од Турвил“.
Нејзиниот татко, Вилијам Садлер, бил фармер. Умрел во несреќа кога Елен била мала. Нејзината мајка, Ен Сендлер, повторно се омажила за Томас Фревен, работник во фабрика, кој со нејзините деца се однесувал како да се негови, и воопшто, семејството живеело среќно и сосема нормално.
Елен била здраво дете и никогаш не покажувала никакви здравствени проблеми. А потоа на 29 март 1871 година, кога имала 11 години, отишла да спие со останатите браќа и сестри како и секоја друга вечер. Единствената разлика беше што таа не се разбуди следното утро!
Нејзините браќа, сестри, мајка и очув ја треселе, ја туркале, викале, но Елен сè уште спиела. Отпрвин сите мислеа дека починала, но девојката сепак имала пулс и била топла. Локалните лекари ја анализирале нејзината ситуација, но никој претходно не видел вакво нешто. Тие не можеа да кажат што ја предизвикало оваа длабока состојба на хибернација.
Експерти од целата земја дојдоа да ја погледнат Елен, но никој од нив не видел или слушнал за нешто слично. А девојката уште спиеше…
Откако ќе се дознае, луѓето доаѓале во домот на Елена за да донираат пари за да му помогнат на семејството во лекувањето. Проблемот беше што изгледаше како -да не е потребен третман! Некои од луѓето кои го посетиле семејството дури инсистирале да се обидат да го разбудат малото девојче. Дојдоа со различни видови аларми, часовници и разни скаламери, но ниту еден од нив не помогна.
Тајмс објави статија за случајот на Елан подоцна истата година во која напишаа: „Еден од најневеројатните, необјасниви физиолошки феномени што некогаш се случиле“.
Тоа е она што навистина ја направи Елен популарна, привлекувајќи дури и луѓе од странство да ја видат заспаната девојка. Освен што донираа пари за неа, тие почнаа да плаќаат и значителни суми за мали прамени од косата на Елена. Бидејќи семејството било големо, а приходите мали, родителите прифатиле дел од барањата и набрзо се зборувало дека тие се збогатиле.
Ова доведе до федерални истраги бидејќи локалната полиција мислеше дека заработуваат од сиромашното девојче. Од друга страна, родителите напоменале дека никогаш од никого не барале пари и дека луѓето донирале по своја волја.
Сите се прашуваа како малото девојче се уште е живо откако со месеци ништо не јадело и не пиело? Така, нејзината мајка користела мал чајник за да ја нахрани со шеќер со каша, млеко и вино. По една година, вилицата на девојчето се заклучила и мајката почнала да ја храни низ мала празнина каде на девојчето и недостасувал еден заб.
За жал, во 1880 година, мајката на Елена починала од ненадеен срцев удар. Врз основа на она што го откриле лекарите, постојаниот стрес и психолошките проблеми предизвикани од навидум бескрајната состојба на нејзината ќерка и предизвикале прекумерна вознемиреност, а потоа и срцев удар.
Само 5 месеци по смртта на нејзината мајка, Елен се разбудила по девет долги години сон. Заспала на 11, а се разбудила на21! Необјасниво, токму кога заспала, се разбудила на новогодишната ноќ 1880. Следниот ден – 1 јануари 1881 година – весниците полуделе! Цел свет знаеше – иако сите изгубија надеж, заспаната девојка од Турвил се разбуди!
Опкружена со браќа и сестри кои едвај ги препознала, Елен ја добила тажната вест дека и двајцата родители и починале. Очекувано, Елен била во шок! Рекла дека ништо не сонувала, или барем – дека не се сеќава. Заспа како девојче, се разбуди како девојка. Ѝ требаше време да сфати се што се случи и да ги обработи информациите.
Ментално, Елен сè уште имаше 11 години. Таа немала можност да стекне никакво образование или општо знаење преку животно искуство. Тетка Грејс беше таа што се согласи да се грижи за девојчето и да ја научи за светот во кој требаше да живее – и тоа брзо!
Најголем дел од парите собрани за време на спиењето биле потрошени, што значи дека Елен морала да заработува за живот и покрај се што се случило. Таа направи ѓердани со мониста. Неколку години подоцна се омажила за фармер од Рединг и родила шест деца.
Како што одминуваше времето, интересот за Елен почна да опаѓа и таа исчезна од јавната сцена. Познато е дека починала во 1901 година, но каков бил нејзиниот живот и дали кон крајот имала некакви здравствени проблеми – не се знае.
Откако Елен се разбудила во 1880 година, д-р Гелнеу почнал да ги разгледува медицинските состојби кои би ја натерале Елен да влезе во длабок сон. Некролепсијата или „болест на спиење“ првпат беше дефинирана во 1880 година.
Оваа ретка состојба на мозокот предизвикува една личност ненадејно да заспие долго време. Нарколепсијата е предизвикана од недостаток на орексин, кој е хемиски хипокретин во мозокот кој ни помага да се разбудиме и да останеме будни во текот на денот.
Иако нарколепсијата не предизвикува долгорочни здравствени проблеми, може да предизвика долготрајни ментални проблеми кај оние кои губат голем дел од животот спиејќи, како во случајот со Елен Сендлер. Лекарите ја разгледале и можноста дека прераната смрт на Елена била предизвикана од депресија поради загубата на толку години младост.
До денес не е познато што точно ги буди пациентите кои боледуваат од нарколепсија, а нема ни лек за тоа. Поголемиот дел од информациите во оваа статија се преземени од книгата Заспаната девојка од Турвил напишана од Роналд Кон Џеси Расел.
